Το gazzetta.gr σκιαγραφεί τον εκπληκτικά ταλαντούχο Ιμπραΐμ, αλλά και τον… άγνωστο μετά τους τραυματισμούς Αφελάι, που εάν είναι καλά, μπορεί να κάνει θαύματα στον Ολυμπιακό
Ηταν ακόμα Νοέμβριος του 2010 όταν ανακοινώθηκε η απόκτηση του αν και αυτή θα ολοκληρωνόταν τυπικά τον αμέσως επόμενο μήνα. Αμέσως θεωρήθηκε ένα καταπληκτικό deal για τη Μπαρτσελόνα που με μόλις τρία εκατ. ευρώ (σ.σ.: έληγε το καλοκαίρι το συμβόλαιο του) αποκτούσε έναν αχαλίνωτα εξελίξιμο παίκτη. Ηταν ουσιαστικά ο ίδιος ο Ιμπραΐμ Αφελάι που επέλεγε να ντυθεί στα Μπλαουγκράνα, λέγοντας όχι πρώτα απ’ όλους στον Αρσέν Βενγκέρ και εν συνεχεία σε Τσέλσι, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Ιντερ (όλες είχαν κάνει επίσημη πρόταση).
Θέλοντας να αιτιολογήσει τη μεταγραφή, ο ίδιος ο Πεπ Γκουαρδιόλα σε συνέντευξη του εκείνη την εποχή, είχε παραθέσει έναν -μη προφανή – απροσδόκητο λόγο. «Εκτός από το ξεκάθαρο, ότι μπορεί να κάνει σπουδαία πράγματα ως εξτρέμ, έχει τη δυνατότητα με λίγη δουλειά να παίξει και ως εσωτερικός μέσος!» Αυτή την τελευταία λεπτομέρεια την είχαν εντοπίσει και στην Αϊντχόφεν, όπου κάνοντας το ξεπέταγμα του, υπήρχαν δημοσιεύματα που τον χαρακτήρισαν ως τον νέο Ινιέστα.
Η αλήθεια είναι πως αυτός ο παραλληλισμός ήταν μάλλον εντελώς άτοπος. Ο Αφελάι από το τρομερό ξεκίνημα της καριέρας του μέχρι τους τραυματισμούς και τη μεγάλη αποχή του από το παιχνίδι, ήταν ένας καθαρόαιμος πλάγιος επιθετικός που κάλπαζε στη γραμμή. Ωστόσο, επειδή διαθέτει και τα δύο πόδια (το δεξί καλύτερα) και στις καλές του μέρες μπορούσε να ξεκινάει τις κούρσες του από πιο πίσω, να κινείται κάθετα στον άξονα, να κουμαντάρει το ρυθμό, να συγκλίνει και να πυροβολεί από μακρινή απόσταση, ήταν λογικό να αφήνει υποσχέσεις ότι θα εξελισσόταν κάλλιστα ως ένα καλό 8άρι για τη Μπάρτσα.
Το να περιγράψεις όμως αυτή τη στιγμή τον Αφελάι αγωνιστικά είναι κάτι πολύ δύσκολο. Δυστυχώς για εκείνον, η καριέρα του πρέπει να χωριστεί σε δύο εποχές και οτιδήποτε γραφτεί θα πρέπει να έχει να κάνει με την πορεία του έως τον Οκτώβριο του 2011. Διότι από εκεί και έπειτα είναι σα να μην έχει παίξει ποτέ. Οπότε ας περιγράψουμε το τι ακριβώς μπορούσε να κάνει στα ντουζένια του…
Εκτός από τις ικανότητες του που περιγράψαμε παραπάνω, ο 28χρονος Ολλανδός με μαροκινή καταγωγή διέθετε εξαιρετικό ρυθμό στο παιχνίδι του. Είχε μεγάλες αντοχές για παίκτη γραμμής και η ταχύτητα σε συνδυασμό με την εκπληκτική τεχνική του, του επέτρεπαν να δημιουργεί ρήγματα και να σεντράρει με ακρίβεια ή να πατάει περιοχή, να πλασάρει και να πασάρει. Επ΄σης, ένα από τα στοιχεία που διέκρινε και ο Γκουαρδιόλα και τον πήρε στη Μπαρτσελόνα, ήταν ότι ο Αφελάι υπήρξε απόλυτα αφοσιωμένος στο πλάνο του προπονητή και δεν είχε κανένα πρόβλημα να γυρίσει μέχρι τη δική του περιοχή και να μαρκάρει ή να κυνηγάει τον αντίπαλο του σε όλο το γήπεδο.
Ολα αυτά όμως κανείς δεν ξέρει εάν μπορεί πλέον να τα κάνει. Οχι ότι έχασε την ποιότητα του, αλλά το σώμα του τον πρόδωσε τον Οκτώβριο του 2011 και έκτοτε συνεχίζει να τον προδίδει. Από τον Γενάρη του 2011 έως και εκείνη την ημέρα που υπέστη ρήξη χιαστών στο δεξί γόνατο του, ο Αφελάι υπολογιζόταν και πρόλαβε να παίξει σε όλες τις διοργανώσεις 28 φορές! Εκτοτε τίποτα. Μόνο άλλα επτά ματς με τη Μπάρτσα και 15 σε όλες τις διοργανώσεις με τη Σάλκε που τον είχε πάρει δανεικό τη σεζόν 2012-’13.
Ηταν λες και από εκείνον τον σοβαρό τραυματισμό δεν αποθεραπεύτηκε ποτέ. Το πρόβλημα όμως δεν ήταν πλέον το γόνατο του, αλλά το ότι του έβγαιναν διαδοχικά μυικά θέματα. Βρισκόταν διαρκώς στο φυσιοθεραπευτήριο για θλάσεις και τραβήγματα. Με το που ανέλαβε ο Τάτα Μαρτίνο πέρσι, είπε πως τον υπολογίζει. Ωστόσο, εκείνος δεν μπόρεσε να βγάλει την προετοιμασία και τον Αύγουστο μπήκε ξανά στο χειρουργείο για να διορθώσει μία και καλή το θέμα με τις μόνιμες θλάσεις στον δικέφαλο του δεξιού ποδιού.
Από τον Γενάρη πάντως του 2014 θεωρείται ότι είναι καλά. Προπονήσεις κάνει κανονικά, όπως και την φετινή προετοιμασία. Λογικό και επόμενο όμως να μην τον υπολογίζει πλέον ο Λουίς Ενρίκε. Ο ίδιος ο Αφελάι δηλώνει καλά και πως χρειάζεται ρυθμό για να μπει και πάλι σε φουλ αγωνιστική πορεία. Το εάν έχει δίκιο ή όχι θα φανεί πολύ σύντομα. Εάν πάντως ξέρει καλά το σώμα του και μπορέσει να παίξει, τα μισά να δείξει απ’ όσα όταν τον αγόρασε η Μπαρτσελόνα, θα κάνει τη διαφορά…
