Στο πρόσωπο του συμπυκνώνεται όλο το περιεχόμενο του όρου «αθλητής». Του ανθρώπου, δηλαδή, που βρίσκει διέξοδο στα σπορ, δίχως να ελπίζει ή να περιμένει τίποτα. Του ατόμου που δεν προσδοκά σε ανταπόδοση, ξεπερνά κάθε δυσκολία (συνάντησε πολύ περισσότερες από αυτές που αναλογούν στον καθένα) και τελικά συναντά το πεπρωμένο του στο τέλειο timing.
Το «κλικ» της ζωής του Στέλιου Μυγιάκη είναι αναμφισβήτητα η εικόνα του στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου των Ολυμπιακών Αγώνων της Μόσχας το 1980. Εκεί όπου κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο καταγράφοντας μια τεράστια υπέρβαση, η οποία όμως ήταν ένα τίποτα μπροστά σε όλα όσα είχε περάσει μέχρι να φτάσει εκεί.
ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ για να διαβάσετε την συνέχεια του άρθρου και να δείτε φωτογραφίες
