Τα έπιπλα από τα οποία απαρτίζεται το καθιστικό μας ποικίλουν σε σχέδια και χρώματα. Αυτό που δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο στο κοινό, είναι ότι έχουν και διάφορα ονόματα ανάλογα με την χρήση για την οποία προορίζονται. Για παράδειγμα υπάρχουν πολλών ειδών πολυθρόνες η καθεμία από τις οποίες έχει διαφορετικό όνομα, γιατί προορίζεται ή τουλάχιστον κατά την επινόησή της προορίζονταν, για διαφορετικό σκοπό. Ακολούθως θα δούμε μερικές από τις ορολογίες των βασικών μας επίπλων, που προκύπτουν από τον σκοπό για τον οποίο αρχικά χρησιμοποιούνταν.
Μπερζέρα, με φτερά και Μπάρελ
Αν διερωτάστε τι είναι όλα αυτά, η απάντηση είναι απλή: Πολυθρόνες. Συγκεκριμένα η μπερζέρα είναι μια ταπετσαρισμένη πολυθρόνα με προέλευση από τη Γαλλία των αρχών του 18ου αιώνα. Αποσκοπεί στην άνεση, γι’ αυτό έχει παχύ μαξιλάρι στο φαρδύ της κάθισμα και μπράτσα για να προσφέρει στήριξη. Η πλάτη αναλόγως του τύπου μπορεί να είναι ψηλή (μπερζέρα της Βασίλισσας) ή κοντή (της Μαρκησίας). Από την άλλη η πολυθρόνα με φτερά, είναι εκείνη που έχει στα πλάγια καθόλο το μήκος της πλάτης φτερά. Όταν κατασκευάστηκε, ο σκοπός των φτερών ήταν να προστατεύουν τα πλευρά και το κεφάλι από τα ρεύματα αέρα. Η λεγόμενη καρέκλα «μπάρελ» πήρε το όνομά της από το βαρέλι, καθώς σύμφωνα με διάφορες ιστορίες, που συνοδεύουν την ύπαρξή της, σχεδιάστηκε αρχικά από ένα βαρέλι. Πρώτα από ξύλο κερασιάς και στη συνέχεια επενδύθηκε με ύφασμα και μαξιλάρι, κατέκτησε τις προτιμήσεις και τα σαλόνια πολλών. Υπάρχουν και οι λεγόμενες slipper chairs, οι οποίες δεν έχουν μπράτσα, είναι άνετες και καταλαμβάνουν λίγο χώρο.
Το καμπριολέ δεν είναι μόνο αυτοκίνητο…
Γνωρίζατε ότι με το καμπριολέ οι άνθρωποι του χώρου της επιπλοποιΐας δεν αναφέρονται σε όχημα, αλλά σε καναπέδες; Το σήμα κατατεθέν του περιβόητου καμπριολέ στυλ καναπέ είναι, ότι τα μπράτσα είναι ίσα σε ύψος με την πλάτη και μάλιστα αρκετές φορές τα μπράτσα φτάνουν μέχρι το μπροστινό μέρος του καναπέ, σαν να αγκαλιάζουν τον καθήμενο. Ένας άλλος τύπος καναπέ είναι εκείνος, ο οποίος έχει μπράτσα, αλλά δεν έχει πλάτη. Συχνά παραπέμπει και σε ντιβάνι. Το συγκεκριμένο είδος θεωρείται απλό και πρακτικό, αφού συνήθως δεν καταλαμβάνει μεγάλο μέρος του χώρου, είναι πιο λιτοί σε σχεδιασμό και εμφάνιση και προσδίδουν ένα πιο casual ύφος στο σαλόνι.
Αν από την άλλη πλευρά κάποιος επιθυμεί να αποδώσει έναν πιο επίσημο αέρα στον χώρο του, μπορεί να επενδύσει σε ένα κομμάτι- statement, όπως ένας κάμελμπακ καναπές, που διακρίνεται από ιδιαίτερο σχεδιασμό, καθώς η γραμμή της πλάτης του είναι μια καμπύλη. Ενδιαφέρον επίσης και από πλευράς πρακτικότητας παρουσιάζουν και οι καναπέδες, που αποτελούνται από πολλά μέρη. Αν έχετε μικρό χώρο, τους αλλάζετε θέση και κρατάτε στο καθιστικό τα κομμάτια, που θέλετε, ενώ τα υπόλοιπα μπορούν να είναι σε άλλα δωμάτια, που πιθανόν τα χρειάζεστε. Εναλλακτικά, δεδομένου ότι αρκετοί σχεδιάζονται έτσι, ώστε κάθε κομμάτι να έχει διαφορετικό μοτίβο, μπορείτε να αλλάξετε θέση στα διάφορα μέρη του και να ανανεώνεστε, όποτε το επιθυμείτε.
Ο καναπές-κρεβάτι στο προσκήνιο
Από τη στιγμή που πιάσαμε το κεφάλαιο «καναπές», δε θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε και σε αυτό το είδος, που εξακολουθεί να κερδίζει έδαφος. Αν μιλάμε για πρακτικότητα τα έπιπλα με αποθηκευτικό χώρο ή τα πολυμορφικά έπιπλα τελευταία έχουν αυξημένη ζήτηση. Ο καναπές κρεβάτι δε θα μπορούσε να είναι εξαίρεση. Αυτοί διακρίνονται σε καναπέδες με συρταρωτό μηχανισμό ή σε εκείνους, που ανοίγουν και γίνονται κρεβάτι. Και οι με και οι δε έχουν τα υπέρ και τα κατά τους. Μια βασική διαφορά είναι, ότι ο καναπές- κρεβάτι διαθέτει στρώμα, που αν είναι καλής ποιότητας, μπορεί να είναι πιο αναπαυτικός από τον καναπέ που απλώς ανοίγει.
Τραπέζι σαλονιού ή coffee table
Άλλο ένα βασικό στοιχείο του καθιστικού μας, που έρχεται με διπλή ονομασία. Για την ακρίβεια τα τραπέζια σαλονιού δεν είχαν την ίδια χρήση με τα coffee tables, όχι τουλάχιστον όταν τα δεύτερα έκαναν την εμφάνιση για πρώτη φορά στα αστικά σπίτια. Το τραπέζι σαλονιού εξυπηρετεί στο να συγκεντρώνεται η παρέα ή η οικογένεια γύρω από αυτό κατά τις συζητήσεις και ώρες χαλάρωσης. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για ελαφρύ φαγητό ή να ακουμπήσουμε τα ποτά και τα ροφήματά μας. Από την άλλη τα coffee tables είχαν το ρόλο, εκείνων που σήμερα αποκαλούμε βοηθητικά τραπέζια. Ήταν τραπέζια για να ακουμπούν τον καφέ ή τον τσάι όσοι συγκεντρώνονταν γύρω από το τραπέζι. Σήμερα πάντως και τα δύο εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό, ενώ τόνοι μελανιού έχουν χυθεί για να περιγραφεί ο ιδανικός τρόπος διακόσμησής τους.
